بله دیگه الان دو هفتس امتحانا تمومیده و ما ول می چرخیم اما خداروشکر بخیر گذشت.
اما بدیش همون طوری که گارسولک گفت رفتن کچل بود.یادمه روزای اولی که دیدمش اونقد اروم بود که بهش گفتم مرده متحرک... دیگه کم کم یخش باز شد و باهامون صمیمی تر شد و این ترم بعد از ۶ترم یا سه سال زندگی ازمون جدا شد و این قضیه از این به بعد هی تکرار میشه چون ترم بعد گیگوش ترم بعدش لوک خوش شانس.ترم بعدش من وگارسولک و اخرین نفر کوچیکترین عضو خونه ینی گل اندام میمونه... خوبه جاش نیستم
میدونم خیلی سخته و میدونم نمیخوام اون روز برسه چون بودن تو اون شرایط سخت تره
دیگه حکایت این چندسال هم میشه حکایت اهنگ یادگاری سیاوش
حکایت چندتا عکس یادگاری
چندتا فیلم
چندتا مقوا با یارگاری های روش رو دیوار
اخرش هم بغض...
سلام!
خیلی وقته که بروبچس گیر دادن بیام اینجا یه چی بنویسم، ولی ازاونجایی که حوصله اینترنت مینترنتو (!!) ندارم پشت گوش مینداختم!!
...اما این دفعه که میخواستم بیام ولایتم تقریبا فشار قبر بهم وارد شد! انگل مث ابربهار گریه میکرد،خودمو نگه داشتم که هق هق نکنم،گل اندام تمام اندام های درسیش بهم ریخته بود!!! از همه بدتر اینکه کچل درسش تموم شد،ننه باباش که اومدن دنبالش فقط من بودمو جودی ابت!! خیلی صحنه بدی بود!روز اول خوابگاه که کچل اومد یادمه!خیلی زود گذشت!!نمیدونم مرحله بعد زندگیم قراره چی پیش بیاد!نمیدونم دیگه کسی مثل انگل سنگ صبورم میشه؟ یا مثل گیگوش امیدوارم میکنه؟یا مثل گل اندام پا به پام رویاپردازی می کنه؟ یا مثل کچل نظریه های شرتکی میده؟! یا مثل لوک خوش شانس میره رو اعصابم؟؟ وقتی به این فکر میکنم که 10سال دیگه خبری ازشون نداشته باشم...
بیخیال!اشکم درومد!
این دفعه که دلم گرفی به خاطر هنون فشار قبر، گفتم بیام کلام اولو بذارم.
از همین جا میخوام یکی از ص.ک.ث.ی ترین صحنه هایی که تا حالا تو خونه دانشجوییمون به وجو د اومده رو در معرض دید بذارم...
می تونید برید د موست بیوتیفول پیکچر آف آز...