خیلی وقت پیشا که من هنوز برنامه کودک میدیدم یه برنامه بود به اسم ساعت برنارد که یه پسر توش یه ساعت قدیمی داشت که اگه دکمشو میزد زمان متوقف می شد,یادش بخیر شبای امتحان که میشد ما هممون ارزو میکردیم یکی از اونا داشتیم که یا همون شب زمانو متوقف کنیم یا فرداش سر جلسه ی امتحان متوقف بشه که بریم از رو برگه ی بقیه کپی بزنیم بعد دکمه رو بزنیم و باز زمان بگذره.
اما الان
دو سه روز مونده به شروع اخرین ترمم
دلم می خود یه ساعت داشته باشم که وقتی دکمشو میزنم زمانو برگردونه به چارسال قبل
اتاق هشت تخته ی خوابگاه
اتاق پر سر و صدای بنفشه
که هفت تا تختش خالیه و همه دور و بر یه تخت نشستیم
بعد دوباره شروع میشد...
یادش بخیر هر نوع اس ام اسی میخواستیم گیگوش داشت
یکی از اس ام اسای قشنگش:
همه ی بدهی هایم را هم که صاف کنم
به دلم مدیون می مانم
برای تمام دلم می خواست های بی جواب مانده ام...
همه اینجورین نه؟!
بچه ها ترم یک وگیگوش و ژتون و البوم احسان خواجه امیری یادتونه
ترم دو و دعواها و خالی شدن یه تخت تو اتاقمون و اهنگای مجید نعمتی (واسه گیگوش و گارسولک البته)
ترم سه و اهنگ طلاق یاس و گیشا و اطلاعات
ترم چهار و هایده مهستی و الکی خوشی و محمود اباد و بابالنگ دراز
ترم پنج و خونه جدید و همسایه های بی فرهنگ
ترم شیش و جداشدن کچل
ترم هفت و جداشدن گیگوش
ترم هشت و جداشدن لوک خوش شانس و دیدن گریش بعد چارسال
حکایت ترم نه من و گارسولک هم همون حکایت جداییه
و ترم اخر گل اندام کوچولوی خونمون. ینی دیگه جدیه جدی از هم جدا میشیم و جایی نیس که دور هو جمع شیم
حیف